Een onderneming die kapitaal nodig heeft, kan beslissen om aandelen uit te geven of een lening aan te gaan bij het brede publiek. Zo’n lening wordt ook wel een obligatie genoemd. Ook staten kunnen dergelijke obligaties uitgeven.  

Enkele kenmerken van obligaties:  

• Coupure of nominale waarde - Een obligatie wordt meestal uitgegeven voor een groot bedrag, namelijk de hoofdsom. Deze hoofdsom wordt onderverdeeld in verschillende coupures, zodat de obligatie liquider en gemakkelijker verhandelbaar wordt bv. voor € 1.000. Deze coupure komt ook overeen met de nominale waarde.
• Couponrente - De koper van de obligatie krijgt in ruil voor het geleende bedrag een (meestal vaste) rente. Deze couponinterest kan een keer in het jaar of meerdere keren per jaar uitgekeerd worden.
• Looptijd - De meeste obligaties hebben ook een beperkte looptijd die kan variëren van enkele tot tientallen jaren. Op de einddatum wordt de nominale waarde terugbetaald. Er bestaan ook eeuwigdurende obligaties of perpetuals: bij deze obligaties krijgt u enkel een couponinterest en wordt de hoofdsom in principe niet terugbetaald (tenzij de uitgever toch beslist die terug te betalen na een bepaalde periode).
• Rating of kwaliteit obligatie - Een obligatie geeft u de zekerheid dat u het geleende kapitaal terugkrijgt op de vervaldatum, op voorwaarde dat de instelling die de obligatie uitgeeft kredietwaardig is. Om een indicatie te hebben van die kredietwaardigheid, geven ratingbureaus zoals Moody's en Standard & Poors een bepaalde rating aan de emittent. Hoe hoger die rating is, hoe kredietwaardiger de emittent en dus hoe lager het risico dat de emittent zijn verplichtingen niet kan nakomen. Een AAA-score of Triple A geeft de hoogste rating weer. Debiteurenrisico is daarbij vrijwel onbestaande. Risico en rendement gaan ook hier hand in hand. Met andere woorden: deze minder risicovolle obligaties geven vaak maar een lagere couponinterest. Houd er rekening mee dat naargelang de marktomstandigheden de ratings van obligaties steeds kunnen wijzigen.