Een beursgang is een proces dat bestaat uit verschillende fases:

• de pre-introductie
• de introductie
• de effectieve beursgang 

1 - DE PRE-INTRODUCTIE 

Een bedrijf en/of de oorspronkelijke aandeelhouders besluiten tot een beursnotering. Dit wordt meestal vrij snel bekend gemaakt via de pers. In deze periode zijn er ook contacten met institutionele beleggers waarbij getoetst wordt of er interesse is in een participatie in het bedrijf en tegen welke voorwaarden. 

2 - DE INTRODUCTIE 

De eigenlijke introductie bestaat hoofdzakelijk uit:

• het opstellen van het prospectus; 
• het uitwerken van de plaatsing van de aandelen; 
• de besprekingen met de bevoegde autoriteiten; 
• de marketing van de beursgang. 

Een goede onderneming bereidt zich ook al voor op de periode na de introductie. In sommige gevallen is het bijeenroepen van een (buitengewone) Algemene Vergadering noodzakelijk. 

Het prospectus 

Elke introductie vereist een goede voorlichting naar het publiek toe. Dat is wettelijk verplicht en van belang om de introductie tot een succesvol einde te brengen. Onder andere voor het imago van het bedrijf is het belangrijk dat de introductie feilloos verloopt. 

Het prospectus is een document dat de belegger in staat moet stellen een oordeel te vellen over:

• de strategie; 
• de waardering; 
• de vooruitzichten; 
• de financiële toestand van de onderneming. 

Naast deze algemene informatie bevat het prospectus ook concrete informatie over de uitgiftevoorwaarden: het aantal aandelen, de prijs, de plaatsingsperiode, hoe beleggers kunnen inschrijven. 

Het prospectus moet voldoen aan wettelijk bepaalde vereisten en moet goedgekeurd worden door de plaatselijke marktautoriteiten. Zodra die het prospectus goedgekeurd hebben, kan de eigenlijke plaatsing van de aandelen beginnen. 

De inschrijvingsperiode 

Tijdens de inschrijvingperiode geven de beleggers aan hoeveel aandelen ze willen kopen. Al deze aanvragen worden geregistreerd bij hun bank of beursvennootschap. Bij vroegtijdige overintekening is het ook mogelijk dat de inschrijvingsperiode voortijdig afgesloten wordt. 

Als de vraag naar aandelen groter is dan het aanbod, gelden prioriteiten volgens een vooraf bepaald mechanisme. De prioriteitsregel steunt meestal op basis van de grootte van het order (aantal aandelen). Het prospectus vermeldt telkens dat mechanisme van prioretisering. 

De prijszetting 

De bestaande aandeelhouders en de banken bepalen de prijs waaraan de aandelen te koop worden aangeboden. De berekening van die verkoopprijs gebeurt vaak volgens de discounted cash flow methode (de verwachte toekomstige cashflow voor de toekomstige 10 jaar). Natuurlijk wordt er ook gekeken naar de prijzen voor vergelijkbare bedrijven die reeds op de beurs noteren. 

Meestal hanteert men geen vaste prijs, maar een prijsvork met een minimum en een maximum. Dat laat toe om vraag en aanbod beter op mekaar af te stemmen. 

3 - DE EFFECTIEVE BEURSGANG 

Op het einde van de intekenperiode, bepaalt de uitgever van de IPO finaal de prijs waaraan de intekenaars de aandelen kopen. Daarna worden de aandelen van de IPO verdeeld over de intekenaars en start de beursnotering. 

Op die eerste dag van de notering bepalen de wetten van vraag en aanbod de openingsprijs van het aandeel. 

Green shoe: als de vraag het aanbod overtreft, kan de uitgever nog een extra pakket aandelen leveren aan de begeleidende banken voor toewijzing bovenop het eerst aangeboden aantal. Dat moet vooraf bepaald zijn en vermeld staan in het prospectus. Zo’n optie noemt men ook een “green shoe” en gebeurt typisch binnen de 30 dagen na de beursgang.